E mi pariat de tenni callentura,
non mi seu guadangiau su chi mi papu,
andendi feri feri che unu tzapu
cument’e iscuetu chentza sa bruvura
portà una faci legia de bisura
e istupau su frascu e intzandus cun su tapu
una bella cannuga fatu m’apu,
figumorisc'a tenta in sa crasura,
e in mui su meri gia ddho i est prexau
ca sulat che una pibara de sicu
poita non ddh'apu beni acuntentau,
s’at a circai mancai un antru burricu
chi ddhi giri sa moba che unu scrau
e tengiat prus cunfiantza cun su picu.
Iscriviti a:
Commenti sul post (Atom)
Nessun commento:
Posta un commento