sabato 15 settembre 2012

Cruxi Santa

La scrisse mio padre un anno prima che morisse


Gruxisanta ses posta in mesu
de sa cruxeria fatta da tres bias,
teatru de is aventuras mias
de unu tempus ki est ormai attesu.

is giogus mius essendu picciokeddu
fiant a giru de sa corona tua
cun atrus, a trintunu a mamma-cua
o a su giogu de su sadatzeddu.

sfida a curri cun amigus bixinus,
cantu andat sa bia serra fiat sa pista,
su premiu du poniat su farmacista,
una scattulla de ciuccullattinus.

Cantu spassiu fadiaus donnia merì
setzius inpari a contai contixeddus,
oppure improvisaus curridoreddus,
o si arrannesciaus a incosciai a sny.

e candu prus matuccu, ki intendia
de fantasia, crescendimi is alas,
cun mei si setzia dottor scalas
po mi donai letzionis de poesia.

In cussa prazza tua tanti cara,
cantu oras deu passà de allegria
gustau appu in giovintudi mia
sa melodia de sa prima gara.


Tant’annus in sinu tu passu
allirgu,sa giventudi est passada
finas candu sa bia perdacrocada,
sighendu su destinu ,deu ti lassu.

Bivu attesu,ma mi ses sempri accanta,
poita ti pensu sempri che a prima
bixinau de sa nascida mia, stima
forti sempri ti tengu cruxisanta.

E candu sigu cussu itinerariu
de is logus ki m’anti biu pitticcu
torru a biri sa domu e Ludovicu,
de su cirdesu, e de su potecariu.

De cussus tempus meda est cambiau
mancat finas sa perda de tziu conti,
de sa domu ki t’est propriu de fronti
e in sa bia non c’est prus s’impedrau.

E is beccius amigus de is giogus,
cussus ki fiant propriu bixinus,
tres funti de annus asutta de is opinus
deu, is atrus dus bivint in atrus logus.

Ma tui, in gunis, sfidas donnia bentu,
becciu arregordude s’ infanzia mia,
tui battias sa zona e cussa bia,
e abarras eternu monumentu.

Nessun commento: